καταχειρούμαι

καταχειροῡμαι, -όομαι (Α)

(κατά τον Ησύχ.) υποτάσσω στον εαυτό μου, κατανικώ κάποιον.

[ΕΤΥΜΟΛ. < κατ(α)-* + χειροῦμαι «υποτάσσω, κατακτώ»].